.
ύστερα από μια συζήτησή μας κατά το Γενάρη, λίγες εβδομάδες μετά από την ακύρωση του έργου "Νέοι Αυτοκινητόδρομοι Αττικής" καταλήξαμε στη σύνταξη του ακόλουθου κειμένου:
.
"Νέοι Αυτοκινητόδρομοι Αττικής":
τίτλοι τέλους …του πρώτου επεισοδίου
.
Όπως διαφαινόταν έπειτα από την πρόσφατη κυβερνητική αλλαγή, λίγο πριν το τέλος του 2009 ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων (Ρέππας) ανακοίνωσε την ακύρωση της δημοπράτησης του έργου «Νέοι αυτοκινητόδρομοι Αττικής» που είχε γίνει από τον υπουργό του τότε ΥΠΕΧΩΔΕ (Σουφλιάς) στα τέλη του καλοκαιριού. Στην ίδια βέβαια ανακοίνωση δεν παρέλειψε να κάνει λόγο για "επανασχεδιασμό" και "επαναδημοπράτηση” του έργου έπειτα από ένα χρόνο… Έχοντας εδώ και καιρό πάρει θέση και αναλάβει δράση ενάντια στο έργο αυτό αισθανόμαστε την ανάγκη να διερευνήσουμε κάποια ζητήματα που ανακύπτουν από την παραπάνω εξέλιξη, όπως το τι συνετέλεσε σε αυτή, οι μελλοντικοί σχεδιασμοί τους και βέβαια η από δω και πέρα στάση μας.
Στην ίδια την ανακοίνωση της ακύρωσης της δημοπράτησης του έργου υπήρξε αναφορά στα διάφορα εμπόδια που θα συναντούσε ο αρχικός σχεδιασμός σε νομικό επίπεδο, με δεδομένες βέβαια και τις σχετικές προσφυγές που είχαν κατατεθεί από διάφορους φορείς και κατοίκους στο ΣτΕ. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι μεγάλα τμήματα του σχεδίου, κυρίως από την πίσω πλευρά του Υμηττού δεν προβλέπονταν από το ισχύον Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας, την προσπάθεια αλλαγής του οποίου δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει ο Σουφλιάς. Επίσης, για κάποια χιλιόμετρα που προστέθηκαν λίγο πριν τη δημοπράτηση δεν υπήρχε καν μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Επιπλέον, χωρίς να είναι ξεκάθαρο, φαίνεται ότι υπήρξε και ζήτημα χρηματοδότησης του έργου (και βέβαια και της κάλυψης των αναγκαίων απαλλοτριώσεων), ίσως και επαναδιαπραγμάτευσης για τη διανομή της «πίτας» ανάμεσα στις κατασκευαστικές εταιρίες. Μάλιστα, στα λόγια τουλάχιστο, εκφράστηκαν και επιφυλάξεις για τη σκοπιμότητα κατασκευής κάποιων τμημάτων του έργου, αλλά και του μεγέθους αυτού.
Αναφερόμενοι όμως στο τί οδήγησε στην ακύρωση της δημοπράτησης του έργου δεν είναι δυνατό να μην αναφερθούμε και στον ίδιο τον αγώνα στον οποίο βρεθήκαμε ως «επιτροπή Ηλιούπολης ενάντια στους νέους αυτοκινητόδρομους στον Υμηττό». Ήδη πριν από περίπου δύο χρόνια επιχειρήσαμε να αναδείξουμε το ζήτημα ενημερώνοντας τους συμπολίτες μας για το τι επρόκειτο να γίνει, για το μέγεθος της επερχόμενης καταστροφής στο βουνό και στις γειτονιές μας και για το τι πραγματικά επιδιωκόταν από όσους προωθούσαν το έργο αυτό. Ειδικά για τη γειτονιά μας, οι τελευταίοι, ανάμεσά τους και η δημοτική αρχή, παρουσίαζαν την νέα περιφερειακή ως τη «σωτηρία» της πόλης από τη διερχόμενη κυκλοφορία. Αυτό αποτέλεσε βασική πτυχή της προπαγάνδας τους, την οποία με επίμονη προσπάθεια καταφέραμε σε μεγάλο βαθμό να σπάσουμε, επισημαίνοντας ότι η προώθηση της μετακίνησης με ΙΧ οδηγεί σε αύξηση της κυκλοφορίας και αντιπαραβάλλοντας ως λογική την ενίσχυση της μετακίνησης με ΜΜΜ. Βέβαια, ακόμα και οι ίδιοι κατέληξαν να παραδέχονται ότι η μείωση της κυκλοφορίας στην «Κατεχάκη» θα ήταν μόλις 30% και αυτό μόλις για τα πρώτα χρόνια. Παράλληλα, υπήρξε ένα διαρκές κάλεσμα από την πλευρά μας προς τους συμπολίτες μας να πάρουμε την υπόθεση του αγώνα στα χέρια μας και να μην αναμένουμε από κάποιους άλλους να δράσουν για λογαριασμό μας. Συγκεντρώσεις και πορείες διαμαρτυρίας σε διάφορά σημεία του βουνού και της πόλης – και σε άλλες γειτονιές σε συνεργασία με τους εκεί αγωνιζόμενους κατοίκους, αλλά και στο κέντρο της Αθήνας - παρεμβάσεις σε δημοτικά συμβούλια και πολιτιστικά-αθλητικά δρώμενα της πόλης μας, ανοιχτές συζητήσεις, μοίρασμα κειμένων και αφισοκολλήσεις… Mέσα από όλα αυτά κάτοικοι της περιοχής συναντήθηκαν σε ισότιμη βάση, αντάλλαξαν προβληματισμούς και μετουσίωσαν την οργή τους για τους σχεδιασμούς των «από πάνω» σε δράση, που όπως φαίνεται, οδηγεί σε πολλαπλά αποτελέσματα. Και αν η ακύρωση της δημοπράτησης του έργου, όπως άλλωστε και οι κατά καιρούς τροποποιήσεις του σχεδίου, μπορεί να θεωρηθεί ως μία νίκη, σίγουρα NIKH θα πρέπει να θεωρηθεί και ο ίδιος ο αγώνας που δόθηκε.
Ως επόμενο βήμα από την πλευρά τους αναμένεται η ψήφιση ενός νέου "Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας-Αττικής", διαφορετικής φιλοσοφίας, σύμφωνα βέβαια με τα λεγόμενα τους, από αυτό που είχε προταθεί επί Σουφλιά. Στη συνέχεια, και βάσει του σχεδίου αυτού, θα προχωρήσουν σε ανακοίνωση νέου σχεδίου και για τους αυτοκινητόδρομους στον Υμηττό και στα εδάφη, δομημένα και αδόμητα, που τον περιβάλλουν. Ενδεχόμενα, θα κινηθούν και προς την τροποποίηση του προεδρικού διατάγματος για την προστασία του Υμηττού, ώστε το τελευταίο να προβλέπει τα όποια οδικά έργα τους. Και αν αποτελεί ένα ερώτημα το χρονοδιάγραμμα που τελικά θα θέσουν, δε χωράει καμιά αμφιβολία ότι αναμένεται να γίνουμε δέκτες ενός νέου κύματος προπαγάνδας, «πράσινης» αυτήν τη φορά, για την αναγκαιότητα και αποτελεσματικότητα των νέων σχεδιασμών τους και την «επιμελώς περιορισμένη» όχλησή τους στο οικοσύστημα και τη φυσιογνωμία του βουνού.
Όσο για τη στάση των αντιστεκόμενων, σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να επικρατήσει ο εφησυχασμός τόσο σε σχέση με το χρονοδιάγραμμα όσο και για το ίδιο το περιεχόμενο των σχεδιασμών τους. Αντίθετα απαιτείται επαγρύπνηση, ώστε να είμαστε σε ετοιμότητα μόλις θα τολμήσουν να επανέλθουν. Βέβαια για τη συνέχιση του αγώνα είναι ανάγκη να έχουμε κατά νου ότι η «επίθεση» στο βουνό ούτε ξεκίνησε με τους αυτοκινητόδρομους, ούτε θα μείνει σε αυτούς. Και βέβαια η επίθεσή τους δεν περιορίζεται στο βουνό… Είναι μέρος μιας συνολικότερης επίθεσης που δεχόμαστε. Από την πλευρά μας, τόσο ως κάτοικοι της πόλης αυτής, αλλά και ως μέλη μιας κοινωνίας με πολύπλευρους οικονομικοκοινωνικούς ρόλους έχουμε πολλούς λόγους να παραμείνουμε σε διαδικασίες αγώνα.
Φλεβάρης 2010
επιτροπή Ηλιούπολης ενάντια στους νέους αυτοκινητόδρομους στον Υμηττό
